rozdzielczość konsoli

Kiedy rozdzielczość w trybie textowym nie jest dla nas zadawalająca możemy ją nieco zmienic w tym celu najprościej będzie zedytować nieco uruchamianie i np. jeśli używamy grub'a to dopisujemy. W starszej konfiguracji gruba szukamy w /boot/grub/menu.lst w nowszej mamy /etc/default/grub

GRUB_DEFAULT=0
#GRUB_HIDDEN_TIMEOUT=0
GRUB_HIDDEN_TIMEOUT_QUIET=true
GRUB_TIMEOUT="10"
GRUB_DISTRIBUTOR=`lsb_release -i -s 2> /dev/null || echo Debian`
GRUB_CMDLINE_LINUX_DEFAULT="quiet splash"

odszukujemy quiet splash i dalej wstawiamy vga=773
zapisujemy i na koniec jeszcze update-grub. Od teraz przy następnym uruchomieniu będziemy cieszyć się wyższą rozdzielczością w trybie textowym.

Na koniec jeszcze mała tabelka pokazująca jakie tryby są możliwe do uruchomienia

Kolory	640x480	800x600	1024x768	1280x1024
8 bit	769	771	773	775
15 bit	784	787	790	793
16 bit	785	788	791	794
24 bit	786	789	792	795

Irssi - Nicklist

Nicklist to bardzo fajny skrypt do Irssi. Skrypt który pokazuje nam cały czas jakie osoby są na kanale coś w stylu mIrcowej listy użytkowników. Uważam w ogóle iż takie cos powinno być zawarte w samym skrypcie irssi no ale, że nie ma to musimy sobie jakoś radzić. Czemu niezbędne. No bo wyobraźmy sobie czekając na kogoś za każdym razem wysyłać polecenie /names #kanał.

Skrypt NickList można pobrać z tąd a dokładniej

Sciągnięty plik skryptu kopiujemy do katalogu ~/.irssi/scripts/ oraz ustawiamy by skrypt odpalał się na starcie.

mkdir ~/.irssi/scripts
cp ~/nicklist.pl ~/.irssi/scripts
echo "/script load nicklist.pl" >> ~/.irssi/startup

Teraz uruchamiamy nasze irssi na screenie oraz ustawiamy szerokość naszej listy

screen
irssi
/SET nicklist_height szerokość
/SET nicklist_width wysokość
/NICKLIST SCREEN

no i całość wygląda mniej więcej tak

Zdjęcia w technice HDR

Tak to już jest iż większość opisów dotyczących wykonywania zdjęć w technice HDR dotyczy Photoshopa. My spróbujemy jednak pokazać, że da się to jednak wykonać w Ubuntu.

Co to jest HDR? HDR to technika wykonania kilku ekspozycji w tym samym kadrze, w których część jest niedoświetlona a część prześwietlona. Przeważnie wykonuje się trzy fotografie, fotografie prawidłową oraz niedoświetloną i prześwietloną o 2EV a następnie 3 zdjęcia łączymy w jeden plik. Niekiedy obraz wykonany w tej technice jest iście oszałamiający.

Dla Ubuntu program umożliwiający nam zrobienie zdjęć właśnie w technice HDR to Fotoxx
Instalujemy go poprzez:

sudo apt-get install fotoxx

lub można pobrać ze strony

Grip

Grip jest bardzo dobrym i znanym programem do zrzucania ścieżek audio z płyt CD. Na pewno nie raz przychodzi nam właśnie zetknąć się z takim problemem i nieraz zastanawiamy się czego właśnie najlepiej użyć. Grip jest tak naprawdę tylko nakładką graficzną na programy które możemy użyć również w konsoli, ale jak to zazwyczaj bywa łatwiej, szczególnie jeśli się wcześniej tego nie robiło użyć właśnie czegoś co nam bardzo pomoże. Na sam koniec informacja taka, że można również używać gripa jako systemowego odtwarzacza CD.

Z instalacją programu nikt nie powinien mieć większego problemu. W ubuntu robimy to poprzez.

sudo apt-get install grip

i w zależności od naszej konfiguracji albo sie zainstaluje albo doinstaluje jeszcze pare dodatków.

Po uruchomieniu programu zobaczymy okienko - cos w tym stylu:


W pierwszej kolejności powinna zainteresować nas zakładka Config a w niej:

Zakładka CD - tu błędne ustawienie może spowodować że program nawet nie zobaczy naszej płyty CD

Zakładka RIP - określa z jakiego programu do zgrywania będzie korzystał GRIP. 2 standardowe z nich to cdparanoia i cdda2wav. Oczywiście można ustalić dowolny inny program przechwytujący jednakże w takiej opcji trzeba pamiętać, że sami będziemy musieli określić odpowiednie ścieżki dostępu. Na tym też etapie warto określić nazwy plików jakie program będzie dla nas tworzył. Pamiętajmy że program może korzystać z bazy CDDB co nieraz może nam ułatwić prace.

Encode to zakładka w której ustalamy jakim koderem będziemy traktować pliki WAVE. Wystarczy, że sprawdzimy który mamy do wyboru i wybieramy do z listy.

W zasadzie po skrócie na tym możemy póki co poprzestać z konfiguracją programu. Teraz już możemy spokojnie włożyć do napędu płyte CD i po chwili zobaczymy w okienku Tracks nasze utwory. Jeśli chcemy zgrać któryś z nich to poprostu klikamy z prawej strony okna w kolumnie RIP
Jeśli już wybraliśmy i zaznaczyliśmy wszystkie te utwory które chcemy zgrać - przechodzimy do zakładki RIP i klikamy na RIP+Encode oczywiście jeśli chcemy aby pliki były od razu przerabiane do MP3 czy OGG czy jeszcze innego formatu, lub poprostu RIP Only - jeśli piosenki chcemy zapisać tylko do formatu WAVE.

Warto wspomnieć, iż Grip daje możliwość również zgrania tylko części danej piosenki.

Postfix - Domeny Virtualne

Często osoby się mnie pytają jak zrobić obsługę domen virtualnych w postfixie. Dziwię się trochę bo to naprawdę jest banalnie proste.

Pamiętajmy o jednym. W postfixie jest tak, że użytkownik@domena1.pl nie jest tym samym kontem co użytkownik@domena2.pl tak jak to miało miejsce w sendmailu. Oczywiście może tak być ale pod warunkiem, że go o tym powiadomimy.

A więc tak w pliku konfiguracyjnym /etc/postfix/main.cf no chyba, że twoja konfiguracja jest gdzieś indziej - robimy tylko JEDEN dodatkowy wpis a mianowicie:
virtual_maps = hash:/etc/postfix/virtual
no jasne może się on również dowolnie nazywać to juz nie moja w tym głowa. Teraz zapisujemy zmiany i tworzymy plik virtual no lub jak go sobie wymyślimy.
W tym pliku zamieszczamy w pierwszej linijce nazwe domeny i komentarz (cos obojętnego) a w następnych linijkach konfigurujemy aliasy. Przykładowo:

domena2.pl to jest domena druga
dyrek@domena2.pl kazek
sekretarz@domena2.pl basia
opinie@domena2.pl basia

Tak więc widzimy ze poczta na dyrek leci do pana kazka a z sekretarza i opinie lecą do pani basi.

Na koniec całej tej zabawy pozostaje wydać komendę:
postmap /etc/postfix/virtual
oraz zrestartować postfixa
/etc/init.d/postfix reload

mod_rewrite

Czasem zastanawiasz się, patrząc na swój serwis WWW, że adresy linków w Twoim serwisie nie są ani przyjazne ani przyjemne nie tylko dla oka ale na pewno już nie sposób ich zapamiętać. Pomyśl, gdyby można było zamiast odnośnika:

http://mojastrona.pl/promocje/pokaz.php?r=1435

sprowadzić to do następującej prostej postaci:

http://mojastrona.pl/promocje/1435

Jak nie patrzeć to teraz jest o wiele lepiej. To właśnie dzięki mod_rewrite możemy skorzystać w prosty sposób z takiej opcji. Oczywiście to nie jedna zaleta mod_rewrite gdyż dzięki temu modułowi możemy również ukryć niechciane parametry języka php.

No ale do rzeczy. Jak włączyć mod_rewrite w apache2:

w pliku /etc/apache2/sites-available/default w sekcji

Directory /
Options FollowSymLinks
AllowOverride FileInfo
/Directory

oraz

Directory /var/www/
Options Indexes FollowSymLinks MultiViews
AllowOverride FileInfo
Order allow,deny
allow from all
/Directory

oraz nieco ponizej dopisujemy

IfModule mod_rewrite.c
RewriteEngine On
RewriteLog "/var/log/apache2/rewrite.log"
RewriteLogLevel 9
/IfModule

Polecam również stworzyć sobie jakąś rotacje tego loga albo pominąć tą opcje.
Teraz pozostaje nam jeszcze włączyć faktyczny moduł do apache2

sudo ln -s /etc/apache2/mods-available/rewrite.load /etc/apache2/mods-enabled/

już w zasadzie mamy komplet do działania restart apache2 i do dzieła

sudo /etc/itit.d/apache2 restart

jak nie posypało błędami to jest nieźle

Jeśli chcemy skrócić nasz adres tak jak pisałem na początku, musimy utworzyć plik .htaccess w którym zamieścimy parę linijek. Jak łatwo zauważyć są to głównie wyrażenia regularne perla.

RewriteEngine On
RewriteRule ^pokaz/([0-9][0-9])/$ pokaz.php?id=$1

Jak łatwo można zauważyć taka linijka zamieni nam końcówkę adresu ale tylko w wypadku kiedy ta będzie liczbą.

RewriteEngine On
RewriteRule ^pokaz/([0-9][a-zA-Z]+)/$ pokaz.php?id=$1

Zrobi w zasadzie to samo ale też zamieni nie tylko liczby lecz także litery.
Oczywiście przykładów można by mnożyć. Jeśli tylko w miarę zna się wyrażenia regularne perla można wiele osiągnąć.

Uwaga!!! Należy pamiętać o tym że ostatnia linijka pliki .htaccess powinna być pusta. Tak więc proszę dawać Enter na końcu pliku

NO_PUBKEY

brak klucza publicznego NO_PUBKEY możemy zobaczyć wtedy kiedy w na swojej liście repozytoriów /etc/apt/sources.list zostanie dodany server dla którego my nie będziemy mieli certyfikatu klucza publicznego.
W momencie w którym chcemy uaktualnić swój system i wpiszemy komende apt-get update aby ściągnąć listę pakietów - nasza konsola właśnie powiadomi nas o braku takiego klucza i poda jego numer.

Nic prostszego jak teraz spróbować sprawdzić i ściągnąć taki klucz. A więc:

gpg --keyserver subkeys.pgp.net --recv-keys [numer klucza]

a następnie:

gpg --armor --export [numer klucza] | sudo apt-key add -

i po kłopocie.